İyi kiler ve keşkeler arasında kalmış bir hayat hikâyesi benimkisi. Artılar mı fazla eksiler mi bilemedim ki? Aklımda deli sorular var her zaman ki gibi. Aklımdaki soruları ortaya döküp yanıt aramak en iyisi.
Keşke bir engele sahip olmasaydım diğerleri gibi olsaydım ne güzel olurdu değil mi?
En azından şuan yaşadığım hiçbir zorluğu yaşamayabilirdim.
Peki, ben bir engele sahip olmayıp diğerleri gibi olsaydım şimdiki ben olabilir miydim?
Hayata şimdi ki gibi bakabilir yazarlık yapabilir miydim?
Bir hikâyeye sahip olabilir miydim?
Kötü olaylar yaşamanın yanında birbirinden güzel insanlarla tanışabilir miydim?
Düştüğüm gibi kalkabilir miydim?
İşte bunların hepsi ilk sorunun ardından gelen zaman zaman kafamı fazlasıyla kurcalayan beni iyi kiler ve keşkeler arasında bırakan kocaman soru işaretleri.
Düşündüm de hayatta bir kötüye kilitlenip birçok iyi yi de göz ardı etmemek bir kalemde silip atmamak en iyisi. Engeli ilk olarak kafada bitirmek gerekli. Geçen ki yazımda da söylediğim gibi bu gibi durumlara“Hayata 1-0 mağlup başladım gözüyle değil hayata 1-0 mağlup başladım ancak skoru 2-1 kendi lehime çevirebilirim gözüyle bakmak gerekli.”
